By Rob van de Pas
Leisure travelers
50-59 years
Reviewed:
11 years ago
(30/12/2014)
Date of experience:
12/2014
By Diago
Leisure travelers
50-59 years
Reviewed:
11 years ago
(19/12/2014)
Date of experience:
12/2014
No Public Name
Leisure travelers
40-49 years
Reviewed:
11 years ago
(06/10/2014)
Date of experience:
09/2014
By Imhof
Leisure travelers
30-39 years
Reviewed:
11 years ago
(01/10/2014)
Date of experience:
09/2014
By peter hegen
Leisure travelers
50-59 years
Reviewed:
11 years ago
(16/09/2014)
Date of experience:
09/2014
By MALETTO
Leisure travelers
60-69 years
Reviewed:
11 years ago
(16/09/2014)
Date of experience:
09/2014
No Public Name
Leisure travelers
50-59 years
Reviewed:
11 years ago
(16/09/2014)
Date of experience:
09/2014
By Peter und Carola Witte
Leisure travelers
50-59 years
Reviewed:
11 years ago
(13/09/2014)
Date of experience:
09/2014
By Cécile Franckinioulle
Leisure travelers
40-49 years
Reviewed:
11 years ago
(12/09/2014)
Date of experience:
09/2014
No Public Name
Leisure travelers
50-59 years
Reviewed:
11 years ago
(10/09/2014)
Date of experience:
09/2014
Weihnachten im Schnee
Ook deze kerst wordt mij een verblijf gegund in het zogenaamde Wohlfühlhotel Platzer in het Oostenrijkse Gerlos. Het familiehotel ligt midden in het Tiroolse dorp en op loopafstand van allerhande après-skigelegenheden. Voor een aantal van die platte Hollandse feesttenten blijf je liever veilig thuis in Nederland, want na ruim dertig jaar wintersport heb ik dat wel een beetje bekeken. Is het ouderdom of gaat het nu om kwaliteit van aangenaam verpozen na een dag intensief skiën? Wellicht een combinatie van beiden. Begin jaren 80 heb ik in Gerlos leren skiën en om de paar jaar wil ik er, tot voor kort om volstrekt onduidelijke psychologische redenen, steeds weer naar terug. Dit jaar zelfs voor de tiende keer. Nog net niet voor de zoveelste keer in hetzelfde hotel en de zelfde kamer. Het kan ook te dol. Mijn Ingrid vreest nu dat we dit jaar worden gehuldigd. Nou, die vrees kan ik bij haar wegnemen want het gaat gewoon gebeuren. Op kerstavond worden we samen met andere jubilarissen in het grand-café gehuldigd, krijgen we speeches te horen en cadeautjes en kusjes van gastvrouw Conny Platzer. Ja, die Frau Platzer II heeft het carrière-technisch goed bekeken. Ze kwam er dertig jaar geleden als onschuldig zimmermädchen binnengehuppeld en binnen de kortste tijd had ze al haar rivalen subtiel neergeknuppeld, de eerste vrouw Platzer incluis. Maar Conny mag er zijn hoor; ze is wat je noemt een zeer goed geconserveerde late veertiger.
Maar wat drijft mij dan toch om zo vaak naar Gerlos te willen gaan. Ik weet nu hoe het zit! Het blijkt een vorm van klassieke conditionering te zijn. Het proces waarbij het gedrag van mij verandert als gevolg van ervaringen die ik opdoe. Het gaat om gedrag, dat onder bepaalde voorwaarden tot stand komt en een gedragspatroon wordt; automatisch aangeleerd gedrag dus.
Zo ook bijvoorbeeld het snoepen tijdens het televisiekijken. Voedsel is een ongeconditioneerde stimulus die een ongeconditioneerde respons teweegbrengt. De televisie wordt gekoppeld aan het voedsel en de televisie is dan een geconditioneerde stimulus geworden die een geconditioneerde respons uitlokt: 'Zin in snoepen als je televisie gaat kijken'. Ook kunnen er bewust positieve gevoelens uitgelokt worden door middel van de klassieke conditionering. De reclamewereld maakt hier veel gebruik van. Een ongeconditioneerde stimulus (Oostenrijkse gezelligheid, een mooie besneeuwde bergtop of een Tiroolse schone in spannende Dirndl) die ongeconditioneerde reacties uitlokt, wordt in verband gebracht met het artikel of de vakantiereis die verkocht moet worden. Men hoopt op die manier dat de ongeconditioneerde respons gekoppeld wordt aan het artikel en dat zodra je het artikel ziet, je de bijbehorende respons ervaart. Die Oostenrijkers , en de familie Platzer in het bijzonder, hebben dat heel goed begrepen. Bij de eerste sneeuw in het najaar krijg ik vanuit Gerlos een lief mailtje met foto’s in mijn mailbox. Foto’s die appelleren aan mijn ervaringen uit het verleden. Besneeuwde bergtoppen, lekker zonnetje, het gezellige feel-good hotel met sauna en wellness , de mooi ingerichte slaapkamers met de aller dikste dekbedden en de rijk gevulde glazen met het gouden Zillertaler Pils. Daarnaast ook foto’s van de mooie meiden en mannen die je daar dagelijks meer dan gastvrij ontvangen. Op Valentijnsdag krijg ik vast weer een heel bijzondere Valentijn in de bus. Ik ga dan dus zeker nog een weekje heen. Tja, de wintersport kent een loyaliteitsprogramma waar wij nog veel van kunnen leren.
Ich wünsche Ihnen schöne Weihnachten!
ROB VAN DE PAS